امروز ظهر كه نم نمك باران مي باريد به مامانم هر چه التماس كردم بريم بيرون و زير باران قدم بزنيم قبول نكرد! آخرش با داداش كوچولوم زدم بيرون و هنوز كمي از خونه دور نشده بوديم كه داداشي گفت سردمه ودلخور برگشتيم خونه...عصرهم من مشغول انجام كارهام بودم كه مامانم آمد پيشم و گفت برويم بيرون بارون تموم و شده و هوا خيلي تميزه و ... اينبار نوبت من بود!!! حالاهم از دستتم عصبانيه و ميگه دختر لج باز... خب اين باربا اين نوشته خواستم بگم كه بله خودمم همان دختر لج باز كه دلش ميخواد به هر قيمتي كه شده توي صحنه باشد و به هيچ وجه نمي خواد ميدان را ترك كنه! هر چي كه باشه اين روزها هر چند دل آسمون هم مثل اكثر ما دلش گرفته اما به ندرت قطره اي باران نمي باره و عقده خودش را سر ما خالي نمي كنه!